Cesarskie cięcie – czym jest i jak przebiega

Cesarskie cięcie – czym jest i jak przebiega

Cesarskie cięcie to alternatywny – w stosunku do porodu naturalnego – sposób rozwiązania ciąży. Polega na przecięciu powłok brzusznych, a następnie wyjęciu dziecka oraz łożyska w macicy. Jest to poważny zabieg chirurgiczny, który może zostać przeprowadzony ze wskazaniem bądź w razie konieczności ratowania życia dziecka lub matki.

Czym jest cesarskie cięcie?

Cesarskie cięcie to inaczej operacyjne rozwiązanie ciąży, które niegdyś wiązało się z dużym ryzykiem dla życia dziecka oraz matki. Obecnie operacja przeprowadzana jest w odpowiednich warunkach, przez wykwalifikowany personel medyczny, zatem ryzyko wystąpienia powikłań jest stosunkowo niewielkie. Cesarskie cięcie może być operacją planowaną. Wskazania to przede wszystkim:

      • nieprawidłowe (najczęściej pośladkowe) ułożenie płodu,
      • choroby układu krążenia lub płuc u matki,
      • odwarstwienie siatkówki,
      • zmiany naczyniowe na dnie oka,
      • patologie położnicze w obrębie miednicy i kręgosłupa,
      • niektóre choroby neurologiczne,
      • tokofobia (paniczny, patologiczny lęk przed porodem).

Skierowanie do cesarskiego cięcia wystawia lekarz prowadzący – pacjentka nie podejmuje we własnym zakresie decyzji o przeprowadzeniu operacji. Zabieg może być również wykonany, jeśli poród naturalny nie postępuje zgodnie z założeniami, stanowiąc realne zagrożenie dla matki bądź dziecka. Najczęściej decyzję o cesarskim cięciu podejmuje się skutek:

      • nagłego obniżenia tętna płodu,
      • odklejenia łożyska,
      • wypadnięcia pępowiny,
      • podejrzenia krwotoku wewnętrznego,
      • dystokcji szyjkowej.

cesarskie cięcie

Jak przebiega cesarskie cięcie?

Pierwszym krokiem do przeprowadzenia cesarskiego cięcia jest podanie pacjentce znieczulenia. Zazwyczaj lekarze decydują się na znieczulenie podpajęczynówkowe, które podawane jest za pomocą specjalnego zastrzyku w okolicy lędźwiowej. Po kilkunastu sekundach pacjentka jest znieczulona od nadbrzusza w dół. Możliwe jest również zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego, jednak ma to miejsce w przypadku, gdy pacjentka miała już podaną jedną dawkę podczas porodu siłami natury. W niektórych przypadkach podaje się znieczulenie ogólne – pacjentka wprowadzana jest w stan uśpienia i intubowana.

Sama operacja trwa około 30 minut i polega na nacięciu kolejno wszystkich warstw powłok brzusznych, aż do mięśnia macicznego. Obecnie nacięcie wykonuje się w dolnym odcinku, na granicy aktywnej (kurczącej się) oraz nieaktywnej (odcinek dolny oraz szyjka macicy). Ma to umożliwić wydanie na świat kolejnego dziecka siłami natury, a dodatkowo powoduje, że blizna po cesarskim cięciu jest niewielkich rozmiarów. Po wydobyciu dziecka, należy je odpępnić i oddać w ręce neonatologa. Chirurg przystępuje natomiast do zszywania warstw powłok brzusznych. W międzyczasie, jeśli stan zdrowia dziecka na to pozwala, może ono zostać położone na piersi mamy, aby zapewnić kontakt „skóra do skóry”. Nie we wszystkich szpitalach jest to jednak praktykowane. Po zakończeniu zabiegu pacjentka przeniesiona zostaje na salę pooperacyjną.

Czytaj także: wyprawka dla mamy i dziecka do szpitala

Możliwe powikłania po cesarskim cięciu

Cesarskie cięcie powinno być wykonywane ze wskazań medycznych, co rekomendują organizacje ochrony zdrowia. Niemniej jednak, nie zawsze poród naturalny będzie najlepszym rozwiązaniem dla matki i dziecka – czasami niesie on bowiem za sobą duże ryzyko. Tymczasem wskutek cesarskiego cięcia może dojść do:

      • uszkodzenia naczyń krwionośnych w macicy,
      • uszkodzenia pęcherza moczowego,
      • uszkodzenia jelit,
      • infekcji.

Dochodzenie do pełnej formy po cesarskim cięciu zwykle trwa dłużej, niż po porodzie siłami natury, jednak jest to kwestia indywidualna. Warto mieć na uwadze, że obecnie poważne komplikacje, jakie kiedyś zdarzały się przy cesarskim cięciu (silny krwotok, pęknięcie macicy) mają miejsce niezwykle rzadko. Decyzję o tym, w jaki sposób dziecko przyjdzie na świat, powinien podjąć lekarz prowadzący. Nie sposób bowiem ocenić, czy korzystniejszy dla dziecka i matki jest poród siłami natury, czy przez cesarskie cięcie – każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze przede wszystkim dobro obojga z nich.

Czytaj także: nacinanie krocza przy porodzie.