Krzywa cukrowa w ciąży – jakie ma znaczenie dla mamy i dziecka?

Badanie krzywej cukrowej jest wymagane dla kobiet między II a III trymestrem ciąży. Celem badania jest wykluczenie cukrzycy ciążowej, która może być niebezpieczna dla matki, ale też dla jej dziecka. Należy również zaznaczyć, że u niektórych kobiet (z predyspozycjami genetycznymi, z chorobami współistniejącymi) krzywa cukrowa powinna być wykonywana wcześniej i częściej. Stwierdzenie choroby pozwala wdrożyć skuteczne metody leczenia, które zwiększą bezpieczeństwo kobiety i jej dziecka.

Jakie znacznie ma krzywa cukrowa w ciąży?

Cukrzyca w ciąży może pojawiać się nawet u tych kobiet, które wcześniej nie miały jej żadnych objawów. Badanie krzywej cukrowej to dokładna metoda diagnostyki, która pozwala wskazać zaburzenia gospodarki glikemicznej, nawet jeśli tradycyjne badanie poziomu cukru nie odbiega od norm. Badanie cukru w tym przypadku przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, a nie za pomocą glukometru.

Cukrzyca jest stosunkowo częstą przypadłością u kobiet w ciąży, może pojawiać się zwłaszcza u pacjentek obciążonych genetycznie. Na zwiększone ryzyko wystąpienia cukrzycy wpływają m.in. hormony łożyskowe, które zaburzają wydzielanie insuliny przez komórki trzustki. Niezdiagnozowana oraz nieleczona we właściwy sposób staje się niebezpieczna dla ciężarnych, ale też dla ich dzieci.

U niektórych kobiet lekarz prowadzący zleca wcześniejsze oznaczanie krzywej cukrowej. Poprzedzone jest to wywiadem z pacjentką, występowaniem cukrzycy ciążowej w poprzednich ciążach oraz z obecnością niektórych chorób współistniejących (np. nadciśnienie tętnicze lub otyłość).

Czytaj także: badania genetyczne w ciąży

Krzywa cukrowa — czym jest i jak wygląda to badanie?

Inna nazwa badania krzywej cukrowej to doustny test obciążenia glukozą lub krzywa glikemiczna, często spotykana jest też nazwa OGTT (oral glucose tolerance test). Badanie różni się od tradycyjnego pomiaru poziomu cukru. Diagnostyka polega na doustnym podaniu pacjentce glukozy oraz monitorowaniu reakcji organizmu na nią. Czysta glukoza (75 g) zostaje rozpuszczona w szklance wody (250 ml), następnie jest podawana kobiecie w ciąży. Podczas badania krew pobierana jest trzykrotnie. Pierwszą próbkę krwi pobiera się przed podaniem glukozy, następną po godzinie, a ostatnią po upłynięciu dwóch godzin od wypicia roztworu. Na podstawie trzech wyników stwierdza się prawidłowość reakcji organizmu. Chodzi tutaj głównie o wydzielanie insuliny, która neutralizuje cukier.

Jak przygotować się do oznaczania krzywej cukrowej w ciąży?

Do badania krzywej cukrowej należy zgłosić się na czczo — od ostatniego posiłku powinno minąć przynajmniej 8 godzin. Warto też zaznaczyć, że pacjentka musi być wypoczęta i zrelaksowana. Zaleca się, aby dieta kobiety w ciąży przed badaniem zawierała optymalną ilość węglowodanów. Po wypiciu roztworu glukozy osoba diagnozowana pozostaje w spoczynku i nie opuszcza miejsca badania, aż do jego zakończenia. Aktywność fizyczna może zaburzyć pomiar. Podaną glukozę trzeba wypić powoli, małymi porcjami w ciągu 5 minut.

Interpretacja wyników krzywej cukrowej oraz metody leczenia

Na podstawie trzech pomiarów krwi, lekarz jest w stanie wykluczyć lub potwierdzić cukrzycę ciążową. Prawidłowa wartość glukozy na czczo (pierwszy pomiar) nie powinna przekraczać 92 mg/dl. W przypadku drugiego pomiaru — wartość nie może przekraczać 180 mg/dl, po dwóch godzinach (ostatni pomiar) poziom glukozy powinien być niższy niż 153 mg/dl. U kobiet w ciąży przekroczenie jednej z tych wartości oznacza cukrzycę ciążową.

Wyniki interpretuje lekarz prowadzący ciążę, następnie wprowadza właściwe metody leczenia. Często konieczna jest zmiana diety przyszłej mamy, wdrożenie aktywności fizycznej, a niekiedy konieczne jest podawanie insuliny.

Czytaj także: badanie KTG i badanie GBS